Over MIJ

1998, ik was 37 jaar. Mijn vrouw Joyce en ik hadden een fijn gezinnetje met twee kleine kinderen, goede banen en veel goede vrienden. We hadden een prachtig leven en er lag een mooie toekomst voor ons in het verschiet.

Althans, dat dachten we. Want opeens sloeg het noodlot sloeg; Joyce kreeg borstkanker. Toen we in het Anthony van Leeuwen Ziekenhuis in Amsterdam met de daar werkzame maatschappelijk werkster spraken, zei zij tegen mij: “Ga er maar vanuit dat vanaf nu alle aandacht naar uw vrouw zal gaan.” Ik realiseerde me op dát moment dat ik goed voor mezelf moest gaan zorgen en hulp zou moeten gaan vragen.

OOK IK

Ik werd een van die mannen die steun zocht omdat zijn partner ernstig ziek was. Ik vond een fijne coach die me leerde met emoties om te gaan. Ik leerde mediteren. Ik las tientallen boeken van wijsgeren, coaches en therapeuten, en ervaringsdeskundigen. Ik had een paar collega’s die echt naar mijn verhaal luisterden. En ook een handjevol vrienden die mij door en door steunden.

Ik leerde dat ik meer was dan het slachtoffer van de ernstige ziekte van mijn partner. Ik was nog steeds ook vader, partner van mijn vrouw, werknemer, vriend van. En ik leerde om weer te leven.

Joyce overleed in 2004. Ik leefde verder. Hoe ik dat moest doen was niet makkelijk, maar ik merkte na een tijdje dat ik voldoende veerkracht had om verder te gaan.

EN NU….

Ik wilde iets met mijn ervaringen doen en werd zelf coach. Sinds 2016 ben ik in-house coach bij Oxfam International. Later ben ik ook gaan werken voor Emoties-enzo dat zich richt op rouwverwerking en psychische hulp bij overlijden, ziekte en echtscheiding.

Sinds 2023 heb ik mijn eigen praktijk: BUREAU DOORBREEK en specialiseer me in steun voor mannen met een ernstig zieke partner.

Ik ben betrokken op mensen, heb een nuchtere aanpak en geloof in de kracht van humor en van mensen.